Turen op de Bisonbaai

Turen en Hengelen op de Bisonbaai

Een krantenartikel uit DG van afgelopen week herinnerde mij aan een gebeurtenis lang geleden. De context was anders maar het laat zich het beste omschrijven als de vrijheid van geest en natuur aan de waterkant!

Als jonge Michel mocht ik regelmatig met ome Henk mee vissen. Ome Henk was een vriend van de familie, geen echte oom maar een goede kennis van mijn ouders. Een handyman en supporter van de Orion Boys, de voetbalclub uit Nijmegen Oost. Daar waar ik opgegroeid ben.

Waarom ome Henk! Het zou kunnen dat dit te maken had met de beleefdheidsvorm of het moet een bijnaam zijn geweest, alhoewel die was anders want ome Henk noemde ze ook wel de Poepert. Ook hier moet ik gissen naar de herkomst, maar je kunt je er van alles bij voorstellen!!

Maar afijn terug naar het vissen. Ome Henk stond er om bekend dat hij regelmatig in de Ooy ging vissen bij de Bisonbaai. Hij viste daar graag zo vertelde hij, omdat hij daar een mooi stekkie had waar hij veel vis ving. En na lang aandringen had hij mij uitgenodigd om mee te gaan naar dat speciale stekje.

Ome Henk had geen rijbewijs hij maakte gebruik van een bromfiets. Ik dacht een Honda. Dus op een zaterdagochtend kwam hij mij ophalen en mocht ik achterop! Ik weet nog dat ik de opdracht kreeg ome Henk stevig vast te houden. Ik vond het rete spannend. Van Nijmegen Oost over de dijk naar de Ooy en toen over een zandpad helemaal om de plas heen, tot we op het stekje van ome Henk kwamen.

En ja ik herinner het mij nu nog; het was een mooie plek aan de oever tussen het riet met achter ons een zandheuvel met gras en bomen. Aha dit was dus de plek waar ome Henk het altijd over had!

Ome Henk hielp me om mijn bamboe hengel klaar te maken en binnen no time zat ik op mijn vis stoeltje en lag het dobbertje een anderhalve meter uit de kant! Ome Henk had zijn werphengels meegenomen, hij zat op een mooie viskoffer en in die koffer had hij buiten het vismateriaal ook een grote verrekijker. Met deze kijker tuurde ome henk regelmatig over het water. Hij vertelde dan dat hij bijzondere vogels zag!

Ondertussen ving ik met een wormpje meerdere baarsjes en ome Henk ving paling voor tante Ans zijn vrouw! Ome Henk moest even een plasje doen en kort nadat hij terug was vroeg hij mij om aan de vissers achter ons te vragen of dat zij al iets gevangen hadden. Dus ik over de zandheuvel naar de andere kant. Ik hoorde wat vreemde geluiden, geen vogelgeluiden. ik liep nog wat verder en in het gras lagen een man en vrouw innig in elkaar verstrengeld de liefde te bedrijven. Dus ik als een haas terug naar ome Henk en ik riep hem van afstand al toe; ome Henk ome Henk daar liggen er twee te…..seksen.

Ome Henk lag helemaal in een deuk hij wist natuurlijk van zijn en de daad en had mij er heel bewust op uitgestuurd. Hij vertelde mij jaren later dat het regelmatig voorkwam dat daar de liefde werd bedreven.

Later op die dag mocht ik ook nog door zijn verrekijker kijken! Vogels spotten dacht ik! Dat viel nog niet mee, maar ome Henk hielp mee en stelde het beeld scherp om een wel heel bijzondere vogel te spotten! Een vreemde vogel op een surfplank zo zei ome Henk. En ik weet nog dat ik hard riep; ome Henk, ome Henk hij heeft geen zwembroek aan! En ome Henk gniffelde en zei; dat is toch niet normaal hé Mies.

En moment later was ik weer naar mijn dobber aan het turen en ome Henk tuurde over het water met zijn verrekijker.

Jaren later begreep ik beter waarom ome Henk daar tegenover het naaktstrand aan de Bisonbaai zo dol en enthousiast was op zijn bezienswaardige visstek!

Michel