Elin & stichting dierenlot

Elin en de stichting dierenlotGistermorgen een wandeling op of over de Kopse Hof in nijmegen Oost. De Kopse Hof is een hoge vlakte (ook wel Kops Plateau) in het oosten van Nijmegen. Aan de zuidoever van de Waal ligt het op de stuwwaldie vanuit de rivierbedding vrij steil omhoog loopt. De Romeinen wisten deze stuwwal op waarde te schatten, omdat men de Waal en het hele gebied tot Arnhem goed kon overzien. Op de Kopse Hof zijn veel archeologische vondsten gedaan, hiervan is een groot aantal tentoongesteld in het museum Het Valkhof in Nijmegen. De opgraving is weleens “de Nachtwacht van de Nederlandse archeologie” genoemd. Het is ook de plek waar ik mooie jeugdherinneringen heb opgedaan!En tijdens het wandelen en op ons pad zien we in de verte in de stralen van het zonlicht een meisje zitten met lang blond haar. Ze zit achter een tafeltje en ik dacht wie verkoopt of toont hier op deze plek zijn waar! Nieuwsgierig lopen we naar haar toe en beoordeel ik dat wat uitgestald ligt! Ik dacht in eerste instantie hier worden koekjes verkocht! Het licht straalt op en over het meisje langs de tafel, over de schaaltjes en ik zie tussen de verschillende soorten koekjes diverse handgeschreven papiertjes en foldertjes. We begroeten het meisje en stellen ons voor. Ze heet Elin. We vragen haar waarom of waarvoor ze hier zit. Elin legt uit hier, op deze plek vaker te zitten, haar waar uit te stalen voor het goede doel! De stichting Dierenlot.Het verhaal van Elin raakt mij! Maar niet alleen haar verhaal; het was het geheel. Het moment, het plaatje, haar zijn. Dat voelde ik direct. Het raakte mij dat Elin daar zo vastberaden haar passie aan het vertalen was. Het was een compliment waard.In eerste instantie dacht ik: hier komt niemand maar dat was een verkeerde raadgever want deze route is gewild bij wandelaars, maar ook bij alle honden op het plateau. Elin heeft haar werkplek net zoals de Romeinen lang geleden strategisch uitgekozen.Ik wilde heel graag een bijdrage leveren, aan dit, aan haar goede doel: Stichting Dierenlot. Ik heb alleen ‘bijna’ nooit meer contant geld op zak. Alles op zijn kop gezet, maar helaas. Terwijl ik mijzelf verontschuldig vraag ik Elin of ze hier vaker zit en of het ook op een andere manier mogelijk is. Ik zit hier vaker zegt ze, maar als u wilt kunt u uw bijdrage ook een keer afgeven op de Berg en Dalseweg 308. (mijn vrouw laat hier één cijfer weg)We schrijven het adres op kijken elkaar aan en zeggen volmondig dat we dit doen! We bedanken Elin en wensen haar en de stichting nog een mooie en goede dag en vervolgen onze route op het Plateau! We lopen langs een mooie bomenlaan richting Ubbergen! We verlaten de Kopse Hof lopen langs het huis van Frank Boeijen richting Tante Koosje voor een koffie en taartje to go en maken nog een ommetje door Hengstdal daar waar de herinneringen voor het oprapen liggen alvorens we weer op huis aan gaan.Thuis laat het verhaal van Elin ons niet los en we besluiten in de namiddag wat contant geld te verzamelen en terug te gaan naar Nijmegen Oost! Wat was het adres; mijn vrouw zegt Berg en Dalseweg 83. Ik dacht dat het drie cijfers waren zeg ik! Ik eigenlijk ook dacht mijn vrouw. Nou oké laten we maar rijden.. onderweg zijn we nog even aan het discussiëren over de correctheid van het adres. Op de Berg en Dalseweg zoekend naar nummer 83 komen we al snel tot de conclusie dat dit niet het juiste adres is! Wat nu! In het bos op het plateau had ik een aankondiging gezien van Elin met gegevens! Dus weer op weg naar de plek die we die middag al bezocht haddenAls het er nog maar hangt dacht ik want het was een aankondiging voor haar aanwezigheid op het plateau voor vandaag. We haasten ons naar de plek! Elin was er niet meer, maar de aankondiging hing gelukkig nog op dezelfde plek, op het hek. Daar stonden ook weer andere wandelaars en nade verhalen gedeeld te hebben zijn we op zoek gegaan naar de Berg en Dalseweg 308. Mijn vrouw had een cijfer niet opgeschreven dat klinkt beter als vergeten! Maar het had hetzelfde resultaat! We dachten we geven het persoonlijk af aan Elin om te laten zien dat haar verhaal ons tot hier heeft gebracht. Er was helaas niemand thuis. De envelop hebben we achtergelaten aan Elin en de stichting Dierenlot.Dit nummer aan de Berg en Dalseweg zullen we niet snel vergeten. Het adres van de barmhartige dierenliefhebster Elin.Michel